Frelsi ég finn...

... sungu Sandlóurnar fyrir nokkrum árum og segja má að Bergur Óli hafi sungið það i dag því í morgun renndum við feðgarnir á Blönduós þar sem hann fékk æfingaleyfi á létt bifhjól, eins og það heitir. Með það brunaði hann á vespunni til vinnu í skálanum og var einungis 13 mínútur á leiðinni. Í kvöld skrapp hann á Tangann til að hitta Fríðu sína og var 23 mínútur á leiðinni þangað en eitthvað lengur á heimleiðinni sökum mótvinds. Einhverjir munu vafalaust hneykslast á því að barnið sé að aka eftir þjóðveginum á vespuómynd og það verður bara svo að vera.

Stór helgi framundan þar sem Þóroddsstaðaættin ætlar að halda ættarmót á Rsk. Reiknað er með um 170 til 180 manns í mat á laugardagskvöldið. Einnig mun einhver fjöldi mæta í morgunmat báða morgnana. Þetta verður mikil vinna og blessunin hún Stína Lóa ætlar að koma og hjálpa okkur. Það er gott að eiga góða að. Kannski þurfum við að fá fleiri til hjálpar en það kemur betur í ljós á morgun. Rétt að fara að skríða í bælið og hvíla sig fyrir átök helgarinnar.

Tókum ákvörðun um að skella okkur á NLR-mót í Svíþjóð í lok mánaðarins ef tengdó er tilbúin að koma og hugsa um hin vinnandi barnabörn (barnaþrælkun eða hvað?)

Gute Nacht!!! Eitthað er ég farinn að slappast í þýskunni og hver veit nema að ég fari að blogga á því ágæta máli til að rifja upp gamla takta.

ÞG

ps. Höfum heyrt að ólíklegasta fólki sem hefur rekist hingað inn. Það væri gaman ef þið mynduð kvitta eða skrifa athugasemdir við færslurnar