Logn og blíða sumarsól

Ótrúlegt en satt.
Í dag var logn í Hrútafirði lengst framan af degi og heyrir það til tíðinda. Svo mikilla tíðinda að Steini smiður fór úr að ofan og við hjónakornin (reyndar erum við voða lítil korn svona vel vaxin eins og við erum) fórum í sólbað við sundlaugina í hádeginu í dag. Rétt nógu lengi til að svitna og fá smá lit en ekki nógu lengi til að brenna, sem betur fer. Síðan var haldið áfram að puða. Við puðum voða mikið þessa dagana og dagarnir þjóta hjá á miklu meiri hraða en áður. Við erum að sinna staðarhaldi hér á Rsk, fæða smiðina, ganga frá á okkar skrifstofum og víðar og sinna því sem upp á kemur hverju sinni. Utan vinnunnar erum við að reyna að ganga frá og pakka niður. Leiðrétting: Það er IP sem er að ganga frá og pakka niður. Ég gegni einhverjum öðrum störfum eins og að skrifa blogg og fleira.

Á morgun er síðasti dagurinn okkar hérna heima fyrir, í júní a.m.k., því við förum suður á fimmtudag og út til Svíþjóðar (ef flugumferðarstjórar lofa) á föstudagsmorguninn. Strákarnir verða bara að sjá um sig að mestu sjálfir. Andri ætlar að koma heim um helgina en svo verða þeir bara í vinnunni og hjá Villu boss þess á milli.

Hér um slóðir er farið að vanta tilfinnanlega vætu. Það er eitthvað annað en í rigningarrassinum sem við erum að flytja í. Það hefur varla gerst að við séum fyrir sunnan að það rigni ekki eitthvað. En engu að síður eru tún farin að brenna og í kringum byggingarnar hér á Rsk er jörðin farin að springa af þurrki.

Eitt er óþægilegt þessa dagana. Fólk er farið að kveðja okkur þegar við komum í búðina og víðar. Um leið tjáir það okkur að það óski okkur velfarnaðar á nýjum slóðum en sjái á eftir okkur úr samfélaginu. Þetta finnst mér óþægilegt og myndi helst bara vilja hverfa á staðnum. En svona er þetta. Við erum búin að búa hér svo stóran hluta af okkar ævi að það hlýtur að skilja eitthvað eftir sig.

Setti inn myndir úr veiðiferðinni.

ÞG