Borgarferð

Í dag fórum við í borgarferð. Tilefnið var að kíkja á Krúser-bíla-sýningu í Holtagörðum. Þar stóðu gljáfægðir gæðingar í röðum eigendum sínum til sóma. Þar var til sölu einn fallegasti bíllinn á sýningunni V 302 minnir mig sem er Ford Mustang árg. 1964 og 1/2 . Ég benti sonunum á að þetta væri góð og falleg gjöf handa mér en sennilega yrðu þeir að safna aðeins lengur fyrir henni.

Svo ókum við niður Laugaveginn og kíktum á mannlífið. Ansi var nú sorglegt að sjá alla ferðamennina sem eru búnir að kaupa rándýra ferð til landsins, lesa um allt frábæra mannlífið og hverina svo ekki sé talað um fallega fólkið á Íslandi. Þessir ferðamenn eigruðu um Laugaveginn þar sem allt var lokað og læst enda ekki til siðs þar að afgreiða þessa gesti á helgum dögum. Þetta þarf að breytast. Allt það kjaftæði um það að miðbæjarverslun fari hnignandi og að stóru kringlurnar séu að hirða þetta af kaupmönnum miðborgarinnar á sér eðlilegar skýringar að mínu mati. Ef við getum eða viljum ekki þjónusta kúnnana, hvort sem þeir eru erlendir eða innlendir, um helgar þá er eðlilegt að þeir leiti annað. Neðst á Laugaveginum og í Bankastræti voru stöku verslanir opnar fyrir náð og miskunn og mér sýndist að kaffihúsin og matsölustaðirnir væru vakandi, eða ekki farin að sofa. Sem áhugamaður um uppbyggingu ferðaþjónustu á landinu tel ég að allir þræðir verði að haldast í hendur og þróast saman. Það þýðir ekkert að fjölga flugferðum og bílaleigubílum ef við viljum bara þjónusta gestina okkar þegar okkur hentar. Núna þegar unga fólkið sem vinnur á ferðaþjónustustöðum landsbyggðarinnar heldur í skólann mun þjónustan skerðast enn og á ný.

Svei attan. Þetta er nefnilega sú auðlind sem við eigum eftir að græða hvað mest á í framtíðinni takist okkur að halda rétt á spöðunum.

Amen á eftir efninu.