Heilsubrestir

14.9.2008 | 10:48

Fjölmargir í kringum mig eru að glíma við heilsubrest af einhvers konar tagi núna um þessar mundir.

Á fimmtudag fór ég með mömmu til að kíkja á afa gamla sem er á Landakoti og er vægast sagt óhress með að heilsan sé að svíkja hann. Á heimleiðinni ræddi mamma um það að fyrstu 80 árin hefði heilsan hans afa verið mjög góð ef undan eru skyldar hjartaþræðingar sem hann hefur farið í. 80 ár með góða heilsu!! Er annað hægt en að vera þakklátur fyrir slíkt lán?
Eitt af mottóum afa á þessum erfiða tíma (og hefur kannski alltaf verið) er að þetta gæti nú verið verra. Þetta er gott mottó og heldur í þá jákvæðni sem þörf er á þegar heilsubrestur verður.

Mamma er nú ekki alveg laus við heilsubrestinn þessar vikurnar. Brákað rifbein og millirifjagigt hrjáir hana nú. Reyndar er nú sitthvað fleira að knýja á dyrnar en mottóið á Kirkjuteignum er að vera ekki að væla um þessa hluti út í eitt. Það mun ekki lækna neitt eða bæta ástandið. Sama saga er með pabba. Þegar maður spyr hann um það hvernig hann hafi það þá er alltaf sama svarið á takteinunum - ég hef það bara gott.
Mikið óskaplega vildi ég að ég hefði erft þessi gen frá foreldrum mínum að sama hvernig ástandið er þá hafa þau það bara gott og þetta gæti verið verra eins og afi segir.

Í minni fjölskyldu er ýmiss konar gigt og iktsýki að hrjá fólk. Tvö af yngri systkinum mínum, fólk á besta aldri (þ.e. yngra en ég Wink ) þjást af gigt og er barátta þeirra við þennan illskeytta og dulda sjúkdóm aðdáunarverð. Lyf og aðrar meðferðir við þess konar sjúkdómum eru tilviljanakenndar og oft á tímum einnig tilraunakenndar.

Tengdóið mitt er nú heldur betur búin að fá sinn skammt af heilsubresti, blessunin. Yfir tuttugu ára barátta við afleiðingar alvarlegs bílslyss hefur sett mark sitt á hana og haft afleiðingar sem ekki allir vilja viðurkenna í formi annars konar heilsubrests og vesenis. Núna nýlega lauk hún hetjulega við 15 mánaða baráttu og lyfjameðferð við brjósta- og álagskrabba og gerði það með glæsibrag Smile . Það sem mér finnst standa upp úr eftir þennan erfiða tíma er það hversu jákvæð og skynsöm hún náði að vera allan tímann og hversu dugleg hún var að nýta sér þann stuðning sem henni bauðst - bæði frá heilbrigðiskerfinu og aðstandendum og vinum. Húrra fyrir henni.

Svo verða menn fyrir ófyrirséðum slysum líkt og Kalli Örvars sem sleit og krambúleraði á sér öxlina rétt fyrir skólabyrjun þannig að hann verður úr leik næstu mánuði. Þetta slys var hvorki planað né fyrirséð frekar en aðrir sjúkdómar og slys, en hefur engu að síður afdrifamiklar afleiðingar.

Í blöðunum lesum við þessa dagana fréttir af sjúkdómsbaráttu Ellu Dísar við óþekktan sjúkdóm og helsta fréttaefnið er hversu dýr meðferðin er í Bandaríkjunum og hvernig greiða eigi fyrir hana. Bati stúlkunnar og vegferð fjölskyldunnar skipta minna máli í fréttaflutningnum. Fjölmiðlarnir ætluðu líka vitlausir að verða yfir því að reikningar vegna sjúkrahússlegu fyrrverandi forsetafrúar höfðu sennilega, ef til vill og kannski verið greiddir af forsetaembættinu eða opinberum aðilum. Það var látið í það skína að þarna væri grámygla á ferð og reynt að búa til æsifréttir sem selja blöðin og um leið auglýsingar í þau. Leyfið hinum látnu að hvíla í friði.

Upphafið að þessu bloggi var mín eigin sjálfsvorkunn Blush . Samviska mín eða undirvitund leiddi svo hugsanir mínar að því hvort ástandið á minni heilsu væri svo slæmt miðað við aðra í mínum innsta ranni. Ég, eins og svo margir aðrir, verð svo upptekinn af eigin vanlíðan og erfiðleikum. Ég verð svo sjálfhverfur að ég sést ekki fyrir. Samt er það svo að mér leiðist alveg ferlega mikið sjálfhverft fólk, en fjölmargir sem ég hef eytt sl. árum með eru einmitt mjög svo sjálfhverfir og uppteknir af því hvað er í gangi í þeirra lífi þannig að þó svo að þeir þykist bera umhyggju fyrir náunganum og elski hann og virði þá leyfa þeir viðkomandi aldrei að klára setninguna um það hvernig þeir hafi það því þeir sjálfir hafa það svo miklu verr, eru miklu veikari, lentu í miklu verri aðstæðum, eru miklu blankari og svona mætti lengi telja. Taki þeir það til sín sem eiga Cool

Í þessum pistli ætla ég ekki að hætta mér út á hála braut umfjöllunar um geðsjúkdóma hvers konar. Það er efni í aðra eins langloku að hætti Sóma samlokugerðar. Hættan við þann pistil er kannski mest að hann yrði of persónulegur, í það minnsta fyrir þann sem skrifar... Tounge